Сумбат Давитис Дзе ( груз . სუმბატ დავითის ძე ), или Сумбат, сын Давида , в современной английской транслитерации, был грузинским летописцем XI века , который в своей книге «Жизнь и повесть о Багратидах» описал историю династии Багратионов в Грузии с самого начала до 1030 года. Грузинский ученый Эквтиме Такаишвили продемонстрировал, что Сумбат принадлежал к этой династии. Автор примечателен своей формулировкой притязаний Багратидов на происхождение от библейского царя-пророка Давида .
Ссылки
- Рапп, Стивен Х. (2000). «Сумбат Давидис-дзе и словарь политической власти в эпоху объединения Грузии». Журнал Американского восточного общества . 120 (4): 570–576. doi :10.2307/606617. JSTOR 606617.
- სუმბატ დავითის ძე, ცხოვრება და უწყება ბაგრატო ნიანთა,წგნ-ში სამი ისტორიული ხრონიკა, ე. თაყაიშვილის გამოც. თბილისი, 1920 год.
- სუმბატ დავიტის ძის ქრონიკა ტაო-კლარჯეთის ბაგ რატიონთა შესახებ, ე. თაყაისვილის გამოც. მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიის ათვის, ნაკვ. 27 октября 1949 г.
- Сумбат Давитис-дзе, Жизнь и известия о Багратидах, Три хроники. изд. Е.Такайшвили, СМОМПК, вып.XVIII, Тиф. 1900.
- სუმბატ დავითის ძე, ცხორება და უწყება ბაგრატონ იანთა, გ. არახამიას გამოცემა, თბილისი, 1990;
- დ. კარიჭაშვილი, ვინ უნდა იყოს «სომბატის ქრონიკის» ავტორი, კრ. ძველი საქართველო, я, განყ. II, 1909 год.
- გ.გელაშვილი, სუმბატ დავითის-ძე და «მატიანე ქართ ლისა”თსუ სრომები, №87, 1960.
- ვ.გუჩუა, სუმბატ დავითის ძე ბაგრატიონი, ქსე, № 9, 1985.
- გ. მამულია, სუმბატ დავითის-ძის ერთი წყაროს საკით ხისათვის, «ქართული წყაროთმცოდნეობა», III, თბილისი, 1971.
- გ. ბუაჩიძე, სუმბატ დავითის ძის თხზულებისა და “მატ იანე ქართლისას” ერთი ადგილის გაგებისათვის, კრებული: საქართველოს ეკლესიის, ქართული სასულ იერო მწერლობის და ქრისტიანული ხელოვნების ისტორიის საკითხები, თბილისი, 1998.
- მ. სანაძე, «ქართლის ცხოვრება» და საქართველოს ისტო რიის უძველესი პერიოდი (ქართლოსიდან მირიანამდე), თბილისი, 2001, გვ.159-179.
- ზ. ალექსიძე, ქართლში ბაგრატიონთა დინასტიის პირვ ელი გამოჩენა, კრ. ბაგრატიონები, თბილისი, 2003.
- მ. სურგულაძე, ბაგრატიონთა წარმოშობის ბიბლიური ეგენდა, საისტორიო ალმანახი კილო, თბილისი, 2004.
